Ruch jest kluczem do zdrowia.

Spraw, by Twoje dziecko pokochało aktywność od najmłodszych lat

Aktywność dzieci jest ważnym warunkiem prawidłowego przebiegu procesów rozwojowych. Zmniejsza też ryzyko wystąpienia wielu schorzeń w wieku dorosłym. Dlatego warto zachęcać dzieci do ruchu.

Zalety ruchu

Ruch:

  • rozwija umiejętności ruchowe, zdolności motoryczne, uczy właściwej postawy
  • pomaga w hartowaniu ciała i nabieraniu odporności
  • kształtuje i usprawnia wszystkie układy dziecka, zwłaszcza: ruchowy, krążenia, oddechowy, nerwowy, wegetatywny i dokrewny
  • pobudza dojrzewanie ośrodków ruchowych w mózgu, przez co poprawia szybkość przewodzenia bodźców nerwowych, koordynację ruchów oraz ekonomikę pracy
  • pomaga w likwidacji lub załagodzeniu odchyleń rozwojowych – w przypadkach, w których jest to możliwe
  • zapobiega wielu zaburzeniom rozwojowym i chorobom (np. otyłości, zaburzeniom układu ruchu, osteoporozie, miażdżycy, mózgowemu porażeniu dziecięcemu, astmie oskrzelowej) oraz jest częścią ich leczenia
  • korzystnie wpływa na samopoczucie, ułatwia radzenie sobie ze stresem, wspomaga leczenie oznak depresji, jeśli takie się pojawiają
  • poprawia sprawność umysłową, np. szybkość podejmowania decyzji, umiejętność planowania, pamięć krótko- i długotrwałą, skupienie, podzielność uwagi
  • zmniejsza poczucie niepokoju, poprawia jakość snu
  • rozwija odpowiedzialność, pewność siebie i poczucie własnej wartości, pobudza empatię, kreatywność i zdolności społeczne.

Sposoby na zachęcanie do ćwiczeń

  1. Bądź wzorem. Nie uda Ci się przekonać dziecka do ruchu, jeśli sam nie będziesz aktywny fizycznie.
  2. Spędzaj czas z dzieckiem aktywnie. Masz wiele możliwości. Z młodszym dzieckiem odwiedzaj place zabaw i boiska przeznaczone do różnych gier zespołowych. Chodźcie na spacery do parku i lasu, na rower, na rolki. Wymyślaj zabawy. Możesz np. ułożyć tor przeszkód z patyków i bawić się z dzieckiem w omijanie go.
  3. Wspieraj aktywności fizyczne starszego dziecka i zachęcaj go do nich. Dla młodzieży atrakcyjne mogą być zajęcia w klubach fitness, ścianka wspinaczkowa lub gry zespołowe. Podążaj  za dziecka.
  4. Nie wypisuj usprawiedliwień z lekcji w-fu bez potrzeby. Czy często nie robisz tego tylko dlatego, że Twojemu dziecku nie chce się ćwiczyć?
  5. Namawiaj dziecko do regularnego uczestniczenia w dodatkowych zajęciach sportowych. Mogą to być zawody sportowe, olimpiady szkolne, zajęcia na basenie itp.
  6. Pokazuj, że sport jest przyjemnością i zabawą. To nie będzie trudne, ponieważ podczas wysiłku fizycznego w organizmie człowieka wytwarzane są endorfiny, które powodują doskonały nastrój. Są nazywane hormonem szczęścia.
  7. Ciesz się nawet z najmniejszych osiągnięć ruchowych czy sportowych dziecka. W ten sposób pokażesz mu, że dzięki aktywności fizycznej może mieć powody do dumy z siebie i być podziwiane przez innych.
  8. Opowiadaj dziecku o znaczeniu ruchu dla zdrowia. Tylko nie wpadaj w ton mentorski! Pokazuj zalety aktywności fizycznej w formie ciekawych opowieści, np. o ludziach, którym ruch pomógł, o sportowcach.

Ile ruchu ?

Brak ćwiczeń ruchowych, ale i ich nadmiar powodujący przeciążenie, są dla organizmu niekorzystne. Optymalna dawka aktywności fizycznej u dzieci i młodzieży to taka, która zaspokaja potrzeby ruchowe i stymuluje rozwój organizmu. Jaka to dawka? American College of Sports Medicine zaleca dzieciom i młodzieży 60 minut lub więcej umiarkowanego do intensywnego ruchu dziennie. Mowa o ogólnie zdrowych 5–18-latkach lub (według innych organizacji) 6–17-latkach.

Umiarkowane formy ruchu

Spalanie kalorii jest od 3 do 6 razy wyższe niż podczas siedzenia. To np.:

  • szybki spacer
  • taniec, tenis stołowy lub ziemny (debel)
  • gry i sporty bez współzawodnictwa (rekreacyjna gra w piłkę, siatkówkę)
  • spokojna jazda na rowerze
  • wolne pływanie

Intensywne formy ruchu

Spalanie kalorii 6-krotnie większe niż podczas siedzenia. Powodują zwiększenie liczby oddechów i wzrost uderzeń serca. To np.:

  • bieganie
  • bardzo szybki marsz
  • aerobik
  • szybka jazda na rowerze
  • gry sportowe o charakterze współzawodnictwa (piłka nożna, siatkówka itp.)
  • tenis ziemny (singiel)
  • jazda na nartach

Źródło: https://pacjent.gov.pl